poniedziałek, 24 grudnia 2012
PyChess
W najważniejszych dystrybucjach Linuksa (Fedora, Debian, Ubuntu, Gentoo, Arch) istnieje użyteczny program szachowy - PyChess.
niedziela, 9 grudnia 2012
Stefanowa - Soćko, MŚ Kobiet 2012
Monika Soćko - Antoaneta Stefanowa
Chanty-Mansyjsk, 17 XI 2012 r.
III runda MŚ Kobiet
Obok notacji - kursywą - podana jest ocena pozycji przez program Houdini 2.0c x64.
Monika Soćko likwiduje napięcie w centrum: unika zasadniczych wariantów.
W tym miejscu Monika Soćko na długo się zamyśliła. Jest oczywiste, że ta wymiana jest dla niej zaskoczeniem, i że inicjatywą włada już Antoaneta Stefanowa.
Monika Soćko wybiera niewłaściwy plan strategiczny: unika wymiany. Gra o zwycięstwo w równej pozycji to błąd.
Strata czasu. Lepsza byłaby wymiana na polu f6 (13. Gxf6 Gxf6). Zyskane tempo czarne użyją na zajęcie wieżą f8 otwartej linii "c".
Kolejna strata czasu: słabemu punktowi na h7 należało zagrozić innym sposobem - poprzez 16. Hc2.

Na atak skrzydłowy czarnych (18. ...b5), białe odpowiedziały klasycznym kontratakiem w centrum (19. e4). Ale inicjatywa od dawna należy do Antoanety Stefanowej. Następujący teraz błąd białych nie jest przypadkowy.
Przegrywający ruch. Należało wymieniać w centrum: 20. ed. Po posunięciu Antoanety Stefanowej, Monika Soćko bardzo długo rozważała odpowiedź: równie dobrze mogła się poddać.
Białe poddały się. Antoaneta Stefanowa wygrała również drugą partię meczu i po kolejnych zwycięstwach nad Sebag i Hariką zagrała w finale Mistrzostw Świata Kobiet. Mistrzynią Świata została jednak Anna Uszenina.
Chanty-Mansyjsk, 17 XI 2012 r.
III runda MŚ Kobiet
Obok notacji - kursywą - podana jest ocena pozycji przez program Houdini 2.0c x64.
Obrona słowiańska, wariant wymienny (D 10)
1. | d4 | 0.14 | d5 | 0.11 |
2. | c4 | 0.11 | c6 | 0.21 |
3. | cxd5 | 0.16 | ... |
Monika Soćko likwiduje napięcie w centrum: unika zasadniczych wariantów.
3. | ... | cxd5 | 0.13 | |
4. | Sc3 | 0.13 | Sf6 | 0.16 |
5. | Gf4 | 0.16 | Sc6 | 0.21 |
6. | e3 | 0.19 | a6 | 0.21 |
7. | Gd3 | 0.18 | ... |
Dokładniejsze, elastyczniejsze, jest zajęcie wieżą otwartej linii - 7. Wc1 - wyczekując z określeniem pola na jakim stanie białopolowy goniec.
7. | ... | Gg4 | 0.21 | |
8. | Sge2 | 0.14 | Gxe2 | 0.23 |
9. | Hxe2 | 0.17 | e6 | 0.17 |
10. | Wc1 | 0.19 | Gd6 | 0.23 |
11. | Gg5 | 0.19 | ... |
Monika Soćko wybiera niewłaściwy plan strategiczny: unika wymiany. Gra o zwycięstwo w równej pozycji to błąd.
11. | Gg5 | 0.19 | Ge7 | 0.25 |
12. | O-O | 0.23 | O-O | 0.25 |
13. | Sa4 | 0.24 | ... |

Strata czasu. Lepsza byłaby wymiana na polu f6 (13. Gxf6 Gxf6). Zyskane tempo czarne użyją na zajęcie wieżą f8 otwartej linii "c".
13. | ... | Sd7 | 0.28 | |
14. | Gf4 | 0.22 | Ha5 | 0.32 |
15. | Sc3 | 0.27 | Wfc8 | 0.32 |
16. | Hh5 | 0.15 | ... |
Kolejna strata czasu: słabemu punktowi na h7 należało zagrozić innym sposobem - poprzez 16. Hc2.
16. | ... | g6 | 0.18 | |
17. | Hh3 | 0.22 | Hd8 | 0.20 |
18. | Wfd1 | 0.09 | b5 | 0.12 |
19. | e4 | 0.05 | Sb6 | 0.11 |

Na atak skrzydłowy czarnych (18. ...b5), białe odpowiedziały klasycznym kontratakiem w centrum (19. e4). Ale inicjatywa od dawna należy do Antoanety Stefanowej. Następujący teraz błąd białych nie jest przypadkowy.
20. | He3 | -1.48 | ... |
Przegrywający ruch. Należało wymieniać w centrum: 20. ed. Po posunięciu Antoanety Stefanowej, Monika Soćko bardzo długo rozważała odpowiedź: równie dobrze mogła się poddać.
20. | ... | e5 | -1.42 | |
21. | Gxe5 | -2.19 | Sxe5 | -2.32 |
22. | dxe5 | -2.29 | d4 | -1.76 |
23. | He2 | -2.34 | dxc3 | -2.34 |
24. | Gxb5 | -2.67 | Hf8 | -2.73 |
25. | Gxa6 | -2.58 | cxb2 | -2.62 |
26. | Wb1 | -2.86 | Wc7 | -2.58 |
27. | e6 | -5.02 | Sa4 | -6.56 |
28. | Gc4 | -6.75 | f6 | -2.25 |
29. | Hc2 | -6.68 | Hc8 | -6.69 |
30. | Wd4 | -6.47 | Sb6 | -6.53 |
31. | Hxb2 | -6.80 | Sxc4 | -6.67 |
32. | He2 | -7.03 | Sa3 | -7.25 |
33. | Wbd1 | -7.27 | Hxe6 | -7.34 |
Białe poddały się. Antoaneta Stefanowa wygrała również drugą partię meczu i po kolejnych zwycięstwach nad Sebag i Hariką zagrała w finale Mistrzostw Świata Kobiet. Mistrzynią Świata została jednak Anna Uszenina.
poniedziałek, 26 listopada 2012
Technika Wiktora Chenkina. Związane pionki.
Swobodne
pionki, położone na sąsiadujących liniach, nazywa się związanymi
(diagram Nr 46).
Nr
46
Widać
jak silnie pionki bronią się wzajemnie. Jeśli czarne unicestwią
jednego z nich, to ocalały niepowstrzymanie ruszy do przodu. Dlatego
czarne są zmuszone pokornie czekać, aż biały król nie przyjdzie
na pomoc swej piechocie.
Związane
pionki zapewniają łatwe zwycięstwo. Należy tylko wystrzegać się
pata. W pozycji z diagramu Nr 47 biały król nie może zająć
żadnego z sąsiednich pól na linii "c", gdyż czarne nie
będą mogły wykonać żadnego ruchu. Żeby promować jednego z
pionków na hetmana, niezbędne jest ofiarować drugiego w
odpowiednim momencie.
Nr
47
1.
Kd6! Kb7
2.
a8H+! Kxa8
3.
Kc6 Kb8
4.
b7
Dlaczego
ruch 1. Kd6 wyróżniony jest wykrzyknikiem? Ponieważ w przypadku 1.
Kd8 Kb7 ofiara pionka prowadziła do remisu: 2. a8H+? Kxa8 i żeby
nie stracić pionka b6 białe powinny zagrać 3. Kc8 lub 3. Kc7
patując przeciwnika. Wyjątkowy charakter tej pozycji określony
jest tym, że działania prowadzone są w narożniku szachownicy.
Trzy
związane swobodne pionki dochodzą do promocji bez żadnej pomocy
(diagram Nr 48).
Nr
48
Biały
król, jak widać, ma swoje troski. Zajęty jest ważną dyskusją z
czarnymi pionkami. Nie może ich zostawić bez nadzoru, ale ma
dostatek wyczekujących posunięć. I posługuje się nimi za każdym
razem, gdy powstaje konieczność. Jak na przykład teraz:
1.
Kh4 Ka4
2.
c4 Ka5
3.
b4+ Ka4
4.
c5 Kb5
5.
a4+ Kc6
6.
a5 Kb5
Znów
pionki zostały zatrzymane, i znów pomaga wyczekujący ruch królem.
7.
Kg5 Kc6
8.
a6 Kc7
9.
b5 Kc8
10.
b6 Kb8
11.
c6 Ka8
12.
b7+ ...
Można
i 12. c7 h4 13. c8H#.
12.
... Kb8
13.
Kh4 Ka7
14.
c7
Wziąwszy
się za ręce, jak przedszkolaki, pionki bezpiecznie ominęły
wszystkie niebezpieczne miejsca, i szczęśliwie dotarły do celu.
Pozostaje
zaznajomić się z posunięciami izolowanych pionków (nazywa
się je tak, gdyż oddzielone są otwartą linią). Chociaż połączyć
się nie mogą, ale pośrednio są w stanie bronić się wzajemnie
(diagram Nr 49).
Nr 49
Jeśli
czarne atakują jednego pionka, na przykład, ruchem 1. ...Ke5,
to wystarczy przesunąć drugiego - 2. c5, żeby pierwszy okazał się
bezpieczny. jednak po 2. ...Ke6 dalszy marsz pionków powinien
podtrzymać biały król.
Na
diagramie Nr 50 przedstawiony jest przypadek, w jakim daleko
posunięte pionki promowane są bez pomocy króla: 1. ...Kc7 2. e7
lub 1. ...Ke7 2. c7.
Nr 50
Z
tego wynika zalecenie: izolowane pionki najlepiej umieścić w
jednym rzędzie, podciągając odstałego, żeby w przypadku napaści
na jednego z nich mógł poruszać się drugi.
środa, 31 października 2012
Technika Wiktora Chenkina. Pionek skrajny.
Przy
pionkach wieżowych opozycja traci swoje znaczenie.
Skraj
szachownicy nie pozwala odepchnąć nieprzyjacielskiego króla od
narożnika, jeśli on tam się dostał (diagram Nr 38).
Nr
38
Każda
próba posunięcia pionka prowadzi do jego utraty, albo do pata.
Żeby
wstrzymać ruch skrajnego pionka, czarny król wcale nie musi
zajmować narożnika: wystarczy, że zablokuje przeciwnika na skraju
szachownicy (diagram Nr 39).
Nr
39
Kluczowe
dla pozycji jest pole c8: koniecznie trzeba je zająć (diagram Nr
40).
Nr
40
1.
Ka7 ...
Przy
każdym innym pionku ten ruch zapewniałby jego przemianę w hetmana.
Ale skraj szachownicy ogranicza swobodę białego króla, i zostaje
on zapatowany.
1.
... Kc7
2.
a6 Kc8
3.
Ka8 ...
Albo
3. Kb6 Kb8 z remisem.
3.
... Kc7
4.
a7 Kc8. Pat.
W
pozycji Nr 41 czarne uzyskują remis tym samym sposobem:
Nr 41
1. ...Kc6 2. Ka7 Kc7 3. a5 Kc8 itd. Zauważmy, że i przy posunięciu białych rezultat jest ten sam, gdyż nie można zagrać 1. Kb7 z uwagi na utratę pionka po 1. ...Kb4.
Jest jednak wyjątek.
Jest jednak wyjątek.
Nr
42
W
pozycji przedstawionej na diagramie Nr 42 białe zwyciężają, jeśli
są na posunięciu - 1. a7.
W
tych przypadkach, kiedy pole c8 jest niedostępne dla czarnego króla
(diagram Nr 43), pionek - osłaniany przez własnego króla - ma
swobodną drogę i bez przeszkody jest zamieniany na hetmana.
Nr
43
Właściwości
skrajnego pionka, nierzadko pomagają uratować partię w gorszym
położeniu (diagram Nr 44).
Nr
44
Pionek
na a5 ginie nieuchronnie, ale czarne nadążają ze stworzeniem
pozycji remisowej:
1.
... Kd4
2.
Kxa5 Kc5
Nieoczekiwany
manewr obronny znajduje się w pozycji Nr 45.
Nr 45
Białe
zamierzają zagrać 1. Kb6 i zabrać pionka z wszystkimi wygodami.
Ale posunięcie mają czarne.
1.
... a5!
Białe
są zmuszone do przyjęcia ofiary pionka. W przypadku 2. b5 a4 3. b6
Kc8 ryzykują przegraną.
2.
ba5 ...
Oto
istota problemu. Pionek stał się skrajnym. Teraz czarny król staje
na polu c8 i historia kończy się lekkim strachem.
To
była jedyna droga do ratunku. Jeśli czarne zagrałyby najpierw 1.
...Kc8 i dopiero po 2. Kb6 zdecydowałyby się na ofiarę pionka - 2.
...a5, to przegrywały: 3. Kxa5 Kb7 4. Kb5 i białe władają
opozycją.
sobota, 29 września 2012
Technika Wiktora Chenkina. Przymuszenie (Zugzwang)
Poznajmy
jeszcze jedną pozycję.
Nr
35
Ruch
białych. Spróbujmy zdobyć pionka e5:
1.Kf5 ...
Czarne
bronią go:
1.
... Kd4
Nr
36
Ale
cóż to? Białe chciały zdobyć nieprzyjacielskiego pionka, a
nieoczekiwanie tracą własnego. Tracą tylko dlatego, że nastąpiła
ich kolejność ruchu.
Sytuacja,
kiedy nie ma korzystnych posunięć i każdy ruch powoduje
pogorszenie własnej pozycji, nazywa się Zugzwangiem. (Z
niemieckiego: zug - ruch, zwang - przymus; dosłownie "przymus
ruchu").
Teraz
wyobraźcie sobie, że w pozycji na diagramie Nr 36 jest ruch
czarnych. Okazuje się, że i one nie mają korzystnych ruchów.
Takie położenie nazywa się wzajemnym zugzwangiem. Kto zaczyna, ten
przegrywa. Znów "stać lepiej, niż iść".
Wróćmy
do pozycji Nr 35. Celem każdej ze stron jest uzyskanie pozycji Nr
36, ale tak, aby przeciwnik był na posunięciu.
1.
Kg5 ...
Białe
oczekują posunięcia 1. ...Kd4. Wtedy 2. Kf5 da oczekiwany rezultat.
1.
... Kc4
2.
Kf6! ...
Napadając
na czarnego pionka od tyłu, białe zmuszają nieprzyjacielskiego
króla do zajęcia fatalnego pola.
2.
... Kd4
3.
Kf5! ...
Powstała
pozycja Nr 36 z wygraną białych. Jeśli jednak w pozycji Nr 35 jest
ruch czarnych, to one z kolei zaczynając 1. ...Kc4, zabierają
białego pionka tymże sposobem.
Nie
znaczy to, że wygrywa ten, kto zaczyna. Prawidłowy wynik walki to
remis, niezależnie od tego, kto jest na posunięciu. Trzeba tylko
właściwie bronić się, a to wiąże się z koniecznością
przypomnienia opozycji.
Załóżmy,
że białe zabierają pionka królem. Gdzie powinien stać w tym
momencie czarny król, żeby zająć opozycję? Na e7. Wtedy przy
posunięciu białych powstaje pozycja remisowa (diagram Nr 29). Cel
wskazuje rozwiązanie (diagram Nr 35).
1.
Kg5 Kd6!
2.
Kf5 Kd7!
3.
Kxe5 Ke7!
Opozycja
z posunięciem białych: remis.
Podobnie
uzyskują remis białe przy czarnych na posunięciu.
Ale
jeśli przemieścić wszystkie bierki o jeden rząd w stronę pola
promocji (diagram Nr 37) to białe przy swoim posunięciu wygrywają,
ponieważ ich pionek znajduje się już w piątym rzędzie i problem
sprowadza się do znanej nam już pozycji Nr 28.
Nr
37
Subskrybuj:
Posty (Atom)